با شاعران قمبوانی
یار
بی دلبر و بی یار به میخانه نشستم چون بول هوس باده خور باده پرستم
هر سوی بکشتم که بببینم رخ او را شاید که دهد جام دگر یار به دستم
در محضر او با همه آثار وجودم پیمان دگر بستم و هر بار گسستم
سرمستم از این فرصت و این وصلت دیدار هشیار نیم از اثر باده که مستم
خواهم بشتابم به سویش لیک هر از گه بنشستم و در بر هوس خویش ببستم
هر آنچه که دارم همه از دولت یار است می خوردم نوشیدم و پیمانه شکستم
قمبوانی
